Από δομική άποψη,
φρένων γερανού χωρίζονται κυρίως σε τύπου πλάκας, τύπου δίσκου και τύπου ιμάντα, εκ των οποίων τα φρένα τύπου πλάκας είναι τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα. Δημιουργεί ροπή πέδησης από τη δύναμη τριβής μεταξύ των τακακιών φρένων και του τροχού φρένων. Το μέγεθος αυτής της δύναμης τριβής εξαρτάται άμεσα από την τάση του ελατηρίου φρένων, τον συντελεστή τριβής της επένδυσης των τακακιών φρένων και την επιφάνεια επαφής του τροχού φρένων. Ας πάρουμε ως παράδειγμα το κοινώς χρησιμοποιούμενο φρένο πλάκας σειράς YWZ. Ο συντελεστής τριβής της επένδυσης του παπουτσιού φρένων είναι συνήθως μεταξύ 0,35 και 0,45 (υπό κανονική θερμοκρασία και ξηρές συνθήκες). Ωστόσο, όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 200℃, ο συντελεστής τριβής θα πέσει απότομα κάτω από 0,2 και σε αυτήν την περίπτωση, η εξασθένηση της ροπής πέδησης μπορεί να φτάσει πάνω από 30%. Στην πραγματική λειτουργία, το όριο φθοράς της επένδυσης του παπουτσιού φρένων ορίζεται γενικά στο ένα τρίτο του αρχικού του πάχους. Για παράδειγμα, μια επένδυση πάχους 15 mm πρέπει να αντικατασταθεί όταν φθαρεί στα 5 mm. Διαφορετικά, όχι μόνο η δύναμη πέδησης θα είναι ανεπαρκής, αλλά ο τροχός φρένων μπορεί επίσης να γρατσουνιστεί λόγω ρωγμών στην επένδυση.
Κατά την επιλογή ενός μοντέλου, πολλοί άνθρωποι κοιτάζουν μόνο την ονομαστική ροπή πέδησης, η οποία απέχει πολύ από το να είναι αρκετή. Το επίπεδο εργασίας, το μέγεθος του φορτίου και η ταχύτητα λειτουργίας του γερανού θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη συνολικά. Για παράδειγμα, για γερανούς επιπέδου A5 (με μέτρια και συχνή λειτουργία), η ροπή πέδησης του φρένου πρέπει να είναι περισσότερο από 1,5 φορές η ονομαστική ροπή φορτίου. Για μεταλλουργικούς γερανούς επιπέδου A7, αυτός ο συντελεστής πρέπει να αυξηθεί σε 2,0 φορές, καθώς τα περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας θα επιταχύνουν τη γήρανση των εξαρτημάτων πέδησης. Ας πάρουμε ως παράδειγμα έναν γερανό γέφυρας 10 τόνων. Η ονομαστική ροπή του μηχανισμού ανύψωσης είναι περίπου 4.900 N · m και η ονομαστική ροπή πέδησης του αντίστοιχου φρένου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 7.350 N · m. Για μηχανισμούς τρόλεϊ με ταχύτητα λειτουργίας που υπερβαίνει τα 120 m/min, θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη η επιβράδυνση πέδησης. Γενικά, απαιτείται να είναι μεταξύ 0,5 και 1,0 m/s². Εάν είναι πολύ μεγάλη, θα προκαλέσει την ταλάντευση του ανυψωμένου αντικειμένου. εάν είναι πολύ μικρή, η απόσταση πέδησης θα είναι πολύ μεγάλη. Και τα δύο θέτουν κινδύνους για την ασφάλεια.
Η συντήρηση και η φροντίδα έχουν υψίστη σημασία. Πολλές επιχειρήσεις, σε μια προσπάθεια να τηρήσουν τις προθεσμίες, συχνά παραμελούν την καθημερινή επιθεώρηση των φρένων και το μετανιώνουν μόνο όταν προκύψουν προβλήματα. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν σαφή πρότυπα παραμέτρων για τις καθημερινές επιθεωρήσεις: το διάκενο πέδησης θα πρέπει να ελέγχεται μεταξύ 0,8 και 1,5 mm. Εάν το διάκενο είναι πολύ μεγάλο, η διαδρομή πέδησης θα υπερβεί τα 15 mm και η ταχύτητα απόκρισης θα επιβραδυνθεί σημαντικά. Εάν είναι πολύ μικρό, μπορεί να προκαλέσει συνεχή τριβή μεταξύ της επένδυσης του παπουτσιού φρένων και του τροχού φρένων, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία του τροχού φρένων να υπερβαίνει την επιτρεπόμενη τιμή. Γενικά, η θερμοκρασία λειτουργίας των τροχών φρένων από χυτοσίδηρο δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 250℃. Η υπέρβαση αυτής της τιμής θα προκαλέσει ανόπτηση της επιφάνειας του τροχού, με τη σκληρότητα να πέφτει από HB200 σε κάτω από HB150 και την αντοχή στη φθορά να μειώνεται σημαντικά. Κατά την επιθεώρηση, ένα υπέρυθρο θερμόμετρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο. Εάν εντοπιστεί οποιαδήποτε μη φυσιολογική θερμοκρασία, το μηχάνημα πρέπει να σταματήσει αμέσως για να κρυώσει.
Τα φρένα υδραυλικής ράβδου ώθησης είναι το κυρίαρχο ρεύμα στις μέρες μας. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στο υδραυλικό σύστημα αυτού του τύπου φρένου. Η στάθμη λαδιού θα πρέπει να διατηρείται στα δύο τρίτα της ένδειξης της δεξαμενής λαδιού. Η ποιότητα του λαδιού θα πρέπει να ελέγχεται κάθε έξι μήνες. Όταν το κινηματικό ιξώδες υπερβαίνει τα 40 cSt (στους 40℃), πρέπει να αντικατασταθεί. Διαφορετικά, θα επηρεάσει την ταχύτητα επέκτασης και συστολής της ράβδου ώθησης. Υπό κανονικές συνθήκες, ο χρόνος πλήρους διαδρομής της ράβδου ώθησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,6 δευτερόλεπτα. Εάν υπερβαίνει το 1 δευτερόλεπτο, υποδεικνύει ότι υπάρχει φαινόμενο εμπλοκής. Το χειμώνα, είναι επίσης απαραίτητο να δοθεί προσοχή στις αλλαγές στο ιξώδες του λαδιού. Όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος πέσει κάτω από -10 ℃, πρέπει να αντικατασταθεί το υδραυλικό λάδι χαμηλής θερμοκρασίας (δείκτης ιξώδους ≥140) για να αποτραπεί η δυσλειτουργία της ράβδου ώθησης λόγω της στερεοποίησης του λαδιού.
Επιτρέψτε μου να σας δώσω μια πρακτική περίπτωση. Πέρυσι, ένας γερανός πύλης σε ένα λιμάνι έχασε ξαφνικά τα φρένα του ενώ ανύψωνε βαριά φορτία. Ευτυχώς, ο οδηγός ήταν έμπειρος και ανέστρεψε αμέσως τη λειτουργία, αποτρέποντας έτσι ένα μεγάλο ατύχημα. Η επιθεώρηση μετά αποκάλυψε ότι ο συντελεστής τριβής της επένδυσης του παπουτσιού φρένων έπεσε στο 0,18 μετά τη μόλυνση από λεκέδες λαδιού. Σε συνδυασμό με το διάκενο πέδησης που έφτασε τα 3,2 mm, η πραγματική ροπή πέδησης ήταν μόνο το 40% της ονομαστικής τιμής, πολύ κάτω από το πρότυπο ασφαλείας. Αυτός είναι ένας τυπικός κρυφός κίνδυνος που προκαλείται από ανεπαρκή συντήρηση.
Εν κατακλείδι, οι ρυθμίσεις παραμέτρων των
φρένων γερανού ακολουθούν όλες τη λογική ασφαλείας τους. Για παράδειγμα, η απόκλιση προφόρτισης του ελατηρίου φρένων δεν πρέπει να υπερβαίνει το ±5% και η ακτινική εκτροπή του τροχού φρένων θα πρέπει να είναι ≤0,1 mm/m. Πίσω από αυτά τα στοιχεία βρίσκεται το όριο ασφαλείας που κερδίθηκε από αμέτρητα μαθήματα ατυχημάτων. Αφού εργαστείτε σε αυτή τη γραμμή για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα καταλάβετε ότι ο αληθινός επαγγελματισμός δεν έχει να κάνει με το να γνωρίζετε πόση θεωρία, αλλά με την εφαρμογή κάθε παραμέτρου στην καθημερινή λειτουργία για να διασφαλίσετε ότι ο γερανός παραμένει πάντα σε κατάσταση «σταματά και σταθεροποιείται».
